Bu çalışmada, İbn Teymiyye’nin (ö. 728/1328) evrene matuf varlıklar zincirine verdiği hükmün, benimsediği “tüm” (kull) kavramıyla ilişkisi ele alınmıştır. Daha önce yapılan İbn Teymiyye araştırmalarında işlenmediği anlaşılan bu konu temelinde İbn Teymiyye, “Ortak nitelik/ler taşıyan fertlerden oluşan her bütün (cümle) veya toplam (mecmūʿ), tümel (kullī) olarak tümü vermek zorunda mıdır?” sorusuna muhatap kılınmaktadır. İbn Teymiyye’nin bu soruya verebileceği muhtemel yanıta, metinleri üzerinden ulaşılmaya çalışılmaktadır. Böylece evrenin kıdemi yahut hudûsuna yönelik İbn Teymiyye’nin verdiği hükmün mantıksal bir yönünü irdeleyen çalışma, öncelikle bütün ve tümel kavramlarını ele almakta ve aralarındaki farkları vazetmektedir. Çalışma, tek bir tümün farklı itibarlarla hem bütün hem de tümel olarak değerlendirilebileceğini fakat bu iki tüm türü arasında kategorik bir geçişliliğin ve indirgemenin olamayacağını belirtmektedir. Çalışmada son olarak, İbn Teymiyye’nin geçmişe dönük evrene matuf varlıklar zincirine, tümün bir türü açısından kadim hükmünü verdiği, diğer bir tüm türü açısından ise hâdis hükmünü verdiği ortaya konulmakta ve meselenin salt akledilir kavramların dışsal entiteler olarak görülmesiyle ilgili yönüne ve bu yönün evrene dair hüküm ile ilişkisine işaret edilmektedir.
İbn Teymiyye, Taḳiyyuddin Aḥmed b. ʿAbdulḥalim. Âlemin Hudûsu Problemi. Çev. Cihan Özaykan. 1. baskı. İstanbul: Endülüs Yayınları, 2019.
İbn Teymiyye. Beyānu Telbīsi’l-Cehmiyye fī Te’sīsi Bideʿihimi’l-Kelāmiyye. Tah. Yaḥya b. Muḥammed el-Huneydı̄. 10 c. Medine: Mecmeʿul-Melik Fehd li-Tibâeti’l-Mushafi’ş-Şerîf, 1426.
İbn Teymiyye. Derʾu Teʿāruḍi’l-ʿAḳli ve’n-Naḳl. Tah. Muḥammed Rāşid Sālim. 2. baskı, 10 c. Riyad: Câmiʿetu’l-İmâm Muhammed b. Suʿûd el-İslâmiyye, 1991.
İbn Teymiyye. Derʾu Teʿāruḍi’l-ʿAḳli ve’n-Naḳl. Tah. Muḥammed Rāşid Sālim. 1. baskı, 4 c. Riyad: Dâru’l-Fadîle, 2008.
İbn Teymiyye. er-Risāletuʾṣ-Ṣafediyye. Tah. Muḥammed Rāşid Sālim. 2. baskı, 2 c. Mısır: Mektebetu İbn Teymiyye, 1406.
İbn Teymiyye. et-Tedmuriyye. Tah. Muḥammed b. ʿAvde eṣ-Ṣāvı̄. 6. baskı, 1 c. Riyad: Mektebetu’l-Ubeykân, 2000.
İbn Teymiyye. Mecmūʿuʾl-Fetāvā. Tah. ʿAbdurraḥmān b. Muḥammed b. Ḳāsım. 35 c. Medine: Mecme‘u’l-Melik Fehd li-Tibâeti’l-Mushafi’ş-Şerîf, 1995.
İbn Teymiyye. Mesʾeletun fī Tevḥīdiʾl-Felāsife. Tah. Mubārak b. Rāşid el-Ḥas̠lān. 1. baskı. Amman: Dâru’l-Feth, 2018.
İbn Teymiyye. Minhācuʾs-Sunnetiʾn-Nebeviyye fī Naḳḍi Kelāmi’ş-Şīʿati’l-Ḳaderiyye. Tah. Muḥammed Rāşid Sālim. 1. baskı, 9 c. Câmiʿetu’l-İmâm Muhammed b. Suʿûd el-İslâmiyye, 1986.
İbn Teymiyye. Şerḥu Ḥadīs̠i ʿİmrān b. Ḥuṣayn. 1. baskı. Beyrut: Muessesetu’r-Reyyân, 1999.
İbn Teymiyye. er-Risāletuʾl-Ekmeliyye fī Mā Yecibu li-Allāhi min Ṣıfātiʾl-Kemāl. Tah. Ahmed Hamdî İmâm. Kahire: Muessesetu Abdulfettâh el-Medenî, 1983.
Wisnovsky, Robert. İbn Sina Metafiziği: Kaynakları ve Gelişimi. Çev. İbrahim Halil Üçer. 1. baskı. İstanbul: Klasik Yayınları, 2010.
The Concept of “Entire” (Kull) and Its Impact on the Verdict Regarding the Chain of Existence Pertaining to the Past: A Reading Based on the Texts of Ibn Taymiyya Abstract
This study examines the relationship between Ibn Taymiyya’s (d. 728/1328) judgment on the chain of beings related to the universe and his concept of the entire (kull). The topic, which appears to have been overlooked in previous research on Ibn Taymiyya, addresses the question: “Must every whole (jumla) or aggregate (majmūʿ) composed of individuals sharing common attributes necessarily constitute a universal (kullī) as an entire?” Ibn Taymiyya’s possible response to this question is attempted to be reached through his texts. Thus, the study, which scrutinizes the logical aspect of Ibn Taymiyya’s judgment on the eternity or finitude of the universe, first addresses the concepts of whole and universal and establishes the differences between them. It argues that a single entire can be considered both as a whole and as a universal from different perspectives, but that there can be no categorical transition or reduction between these two types of entire. Finally, it reveals that Ibn Taymiyya judged the chain of beings related to the universe as eternal from the perspective of one type of entire, while he judged it as finite from the perspective of another type. It highlights the aspect of considering purely intelligible concepts as external entities and the relationship of this aspect to his judgment concerning the universe.
İbn Teymiyye, Taḳiyyuddin Aḥmed b. ʿAbdulḥalim. Âlemin Hudûsu Problemi. Çev. Cihan Özaykan. 1. baskı. İstanbul: Endülüs Yayınları, 2019.
İbn Teymiyye. Beyānu Telbīsi’l-Cehmiyye fī Te’sīsi Bideʿihimi’l-Kelāmiyye. Tah. Yaḥya b. Muḥammed el-Huneydı̄. 10 c. Medine: Mecmeʿul-Melik Fehd li-Tibâeti’l-Mushafi’ş-Şerîf, 1426.
İbn Teymiyye. Derʾu Teʿāruḍi’l-ʿAḳli ve’n-Naḳl. Tah. Muḥammed Rāşid Sālim. 2. baskı, 10 c. Riyad: Câmiʿetu’l-İmâm Muhammed b. Suʿûd el-İslâmiyye, 1991.
İbn Teymiyye. Derʾu Teʿāruḍi’l-ʿAḳli ve’n-Naḳl. Tah. Muḥammed Rāşid Sālim. 1. baskı, 4 c. Riyad: Dâru’l-Fadîle, 2008.
İbn Teymiyye. er-Risāletuʾṣ-Ṣafediyye. Tah. Muḥammed Rāşid Sālim. 2. baskı, 2 c. Mısır: Mektebetu İbn Teymiyye, 1406.
İbn Teymiyye. et-Tedmuriyye. Tah. Muḥammed b. ʿAvde eṣ-Ṣāvı̄. 6. baskı, 1 c. Riyad: Mektebetu’l-Ubeykân, 2000.
İbn Teymiyye. Mecmūʿuʾl-Fetāvā. Tah. ʿAbdurraḥmān b. Muḥammed b. Ḳāsım. 35 c. Medine: Mecme‘u’l-Melik Fehd li-Tibâeti’l-Mushafi’ş-Şerîf, 1995.
İbn Teymiyye. Mesʾeletun fī Tevḥīdiʾl-Felāsife. Tah. Mubārak b. Rāşid el-Ḥas̠lān. 1. baskı. Amman: Dâru’l-Feth, 2018.
İbn Teymiyye. Minhācuʾs-Sunnetiʾn-Nebeviyye fī Naḳḍi Kelāmi’ş-Şīʿati’l-Ḳaderiyye. Tah. Muḥammed Rāşid Sālim. 1. baskı, 9 c. Câmiʿetu’l-İmâm Muhammed b. Suʿûd el-İslâmiyye, 1986.
İbn Teymiyye. Şerḥu Ḥadīs̠i ʿİmrān b. Ḥuṣayn. 1. baskı. Beyrut: Muessesetu’r-Reyyân, 1999.
İbn Teymiyye. er-Risāletuʾl-Ekmeliyye fī Mā Yecibu li-Allāhi min Ṣıfātiʾl-Kemāl. Tah. Ahmed Hamdî İmâm. Kahire: Muessesetu Abdulfettâh el-Medenî, 1983.
Özaykan, Cihan. “‘Tüm’ (Kull) Kavramı Ve Geçmişe Matuf Varlıklar Zincirine Dair Hükme Etkisi: İbn Teymiyye Metinleri Üzerinden Bir Okuma”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 65, sy. 2 (Kasım 2024): 655-72. https://doi.org/10.33227/auifd.1492935.